DUDAKLARIMDA ARZU SÖZÜMDE DİKEN OL! Sibel Gökçe...

Biri geçmişimiz, diğeri geleceğimiz. Biri ailemizden genetik olarak taşıdığımız. Mizaç, suç, günah, zaaf, nefis, hata, diğeri bizlerin bizden sonra bizimle bağlantılı olarak dünyaya getireceğimiz ruhlara bırakacağımız mirastır.

Bir olayın meydana gelmesi ve bizim yaşamımızda önemli olması için diğer bir güce ihtiyacı vardır, bu bir insan faktörüdür.

Bir insan girer yaşamınıza, bir anda değişir hayatınızın yönü, bir insan girer yaşamınıza cehennem olur her gün, bir insan girer yaşamınıza gerçek oluverir en imkânsız gördüğünüz düşünüz,

Bir insan girer yaşamınıza hayal perdesi kalkar, bir insan girer yaşamınıza gönül ufkunuz açılır, bir insan girer yaşamınızı zehir zemberek bir insan girer yaşamınıza eczası olmayan yaranıza şifa

İnsan insanın hem aynası hem de en derin kuyusu dehlizidir.

İnsan insanın hem mezarı hem beşiğidir…

Seni öyle çok sevmek istiyorum ki aşk kanununun felsefesini anlayabilecek formu yaratacak kadar. Seni senden alırım korkunu yenmelisin. Kendini bana teslim etki tüm çelişkiler sana yalancı çıksın. Ve sana öyle teslim olayım ki olumsuzluğa dair tüm kalıpları çürütelim. Çok şey mi istiyorum? Aynı değil mi hayalini kurduğumuz aşk...

Bazen ne rüzgâra, ne bir dokunuşa, ne de bir söze tepki verirsiniz. Tercihiniz bile neyden yana olduğunu bilmez. Vasıfsızlığın paradigması... Çift kaşarlı lezzet abidesi prensipte özgüven pratikte haşarı... Bana ne kendine güvenmiyorsan. Hastalığını tek başına yaşa bana bulaştırma.

Sibel Gökçe…